Boekenbal 2012 binnengeglipt..!

Waar ik vorig jaar nogal wanhopig aan het balkon van de stadsschouwburg hing om binnen te komen bij het Boekenbal, nadat mijn gephotoshopte toegangskaartje was ontmaskerd door het deurpersoneel, liep ik nu met een weemoedig been there done that-gevoel langs de lange rij over het Leidseplein richting het alternatieve Bladenbal. Hoogstwaarschijnlijk wél een leuk feest en een stuk realistischere netwerkplek voor de beginnende journalist. De bladenmakers – voornamelijk uit het alternatieve circuit – lopen niet in pak en zijn dronken genoeg om met iedereen een praatje te maken, dus ook met mij. Kon ik eindelijk mijn versgeperste visitekaartje waar ik zo trots op ben de literaire wereld in slingeren. Ik had er zin in.

Mijn tred langs het Boekenbal richting Sugar Factory werd desalniettemin rigoureus verstoord toen ik opbotste tegen een jongeman die net de persuitgang verliet van de Stadsschouwburg.

Binnenglippen bij het Boekenbal

Het boekenbalkaartje was net niet glad genoeg

Ik staarde naar het ingescande kaartje van het boekenbal op mijn scherm. Hoge kwaliteit, veel pixels, beetje Photoshop, net echt. Dat moet lukken, dacht ik. Doel: het Boekenbal binnenkomen en er een stukje over schrijven. Ik nam het dikste papier in huis en printte het product van mijn frauduleuze vakwerk tweemaal uit. Een voor mij en een voor een vriend. Ik smeerde wat libello op de letters om ze te laten glanzen, net zoals het origineel. Ausgezeichnet. Met een stanleymes was het scheurlijntje zo gezet. Ik trok mijn netste pak aan en ontmoette vriend Gijs achter in de lange rij voor de Stadsschouwburg. Vol goede moed.